พม่า:ภูมิศาสตร์และการปกครอง

ประเทศพม่ามีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 676,552 ตารางกิโลเมตร สภาพทางภูมิศาสตร์แบ่งออกเป็นสองส่วนคือ ส่วนที่อยู่ใจกลางของประเทศมีลักษณะ เป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำเช่น ที่ราบลุ่มแม่น้ำอิระวดีตอนล่าง แม่น้ำสะโตง และแม่น้ำชินวิน และส่วนที่ล้อมรอบประเทศด้านชายแดนตะวันตก ตะวันออก แลละภาคเหนือ มีลักษณะเป็นเมือกเขาสูงกินอาณาเขตประมาณ 2 ใน 3 ของเนื้อที่ทั้งประเทศ 

ประชากรในประเทศพม่าประกอบด้วยชนชาติต่าง ๆ ไม่น้อยกว่า 100 ชนชาติ ชนชาติที่มีประชากรมากที่สุดคือ ชาวพม่า(ประมาณร้อยละ 68)อาศัยอยู่ในบริเวณที่ราบริมแม่น้ำใจกลางประเทศ รองลงมาคือ ชาวไทยใหญ่(Shan) กะเหรี่ยง(Karen) มอญ (Mon) ยะไข่(Rakine) ชิน (Chin) ว้า (Wa) และอีกกว่าหนึ่งร้อยกลุ่มชาติพันธุ์

การปกครองในอดีตมีลักษณะรัฐอาณาจักร คือ กลุ่มชาติพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่จะปกครองตนเองในลักษณะนครรัฐ เช่น รัฐฉาน รัฐกะเหรี่ยง รัฐมอญ ยามเมื่อรัฐใดอ่อนแอก็จะถูกรัฐรอบข้างรุกราน ก่อนตกเป็รอาณานิคมของอังกฤษในปี คศ. 1886 รัฐพม่าแผ่ขยายอำนาจไปในเขตชนชาติอื่นๆ เมื่ออังกฤษสามารถยึดรัฐพม่าได้ อังกฤษจึงถือโอกาสผนวกแผ่นดินรัฐอื่น ๆ เหล่านี้ เป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอังกฤษไปในคราเดี่ยวกัน และการผนวกดินแดนครั้งนี้คือมูลเหตุสำคัญของสงครามกลางเมืองระหว่างรัฐบาลกับพม่าและกองกำลังชนชาติต่าง ๆ นับจากพม่าได้รับเอกราชมาจนถึงปัจจุบัน

ปัจจุบันพม่าแบ่งเขตการปกครองออกเป็นสองประเภทคือ รัฐ (State) หมายถึงพื้นที่ที่มีประชากรของชนกลุ่มน้อยอาศัยอยู่ แบ่งออกเป็น 7 รัฐ ประกอบด้วย รัฐคะฉิ่น รัฐฉาน รัฐคะยาห์ รัฐกะเหรี่ยง รัฐมอญ รัฐ อาระกัน(ยะไข่) และรัฐชิน อีกประเภทหนึ่งคือ เขต หรือภาค(Division) หมายถึงพื้นที่มีประชากรพม่าอาศัยอยู่หนาแน่น แบ่งออกเป็น 7 เขต ประกอบด้วย เขตตะนาวศรี เขตย่างกุ้ง เขตอิระวดี เขตพะโค เขตมะกวย เขตมัณฑะเลย์ เขตสะกาย.